ΟΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΟΥ

Βιβλία για τις ανθρώπινες σχέσεις…

ΒΙΒΛΙΟ: Η ΑΓΑΠΗ ΣΤΗΝ ΠΡΙΖΑ
Κριτικές αναγνωστών για το βιβλίο:● 

Η αγάπη στην πρίζα είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο. Ένας πρακτικός οδηγός που ανά πάσα στιγμή μπορεί ο καθένας να ανατρέξει, αναζητώντας λύσεις σε διάφορα θέματα που αφορούν τις σχέσεις του ζευγαριού, αλλά και γενικά τις ανθρώπινες σχέσεις. Οδηγεί τον καθένα να μάθει να αναλαμβάνει την προσωπική του ευθύνη, να ζει στο εδώ και τώρα, να αποκτά λειτουργικούς τρόπους συμπεριφοράς, ώστε να δημιουργεί ουσιαστικές προσωπικές σχέσεις αγάπης. Δίνει προτάσεις πώς τα δυσλειτουργικά στοιχεία της προσωπικότητας μπορούν να μεταμορφωθούν σε ώριμη στάση και συμπεριφορά. Το βιβλίο καλλιεργεί το θετικό τρόπο σκέψης, και σε συνδυασμό με τα θετικά συναισθήματα, οδηγείται κανείς σε πράξεις ώριμες, δημιουργικές, γεμάτες αγάπη για τον εαυτό του και για τους άλλους. Συγχαρητήρια στο συγγραφέα. Ευχαριστούμε…

Μαρία Χατζηαβραμίδου

● 

Ο κ. Μαρτίδης έχει αναπτύξει μια μαγική ικανότητα να εντρυφεί και να διεισδύει στις ψυχές των ανθρώπων μέσα από ένα πρίσμα που ανιχνεύει και αναλύει τις δυσλειτουργίες ενός γάμου, φανερώνοντας ταυτόχρονα την άμεση λύση για αυτούς που είναι πρόθυμοι να αφουγκρασθούν το πρόβλημα. Η ΑΓΑΠΗ ΣΤΗΝ ΠΡΙΖΑ είναι ένα εγχειρίδιο γάμου και όμορφης συμβίωσης, είναι η ιστορία των σχέσεων, την οποία διαβάζοντας αποφεύγεις τα λάθη που οδηγούν στο τέλμα, έχοντας αποκομίσει δανεική εμπειρία που λειτουργεί καταλυτικά, σαν απόσταγμα αυτογνωσίας. 

Βαγγέλης Ουζούνης​

● Αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω τα συγχαρητήρια και το θαυμασμό μου για την εμπεριστατωμένη δουλειά σας κ. Μαρτίδη. Με βοήθησε να κατανοήσω περιστατικά του παρελθόντος, προσφέροντάς μου παράλληλα και εναλλακτικές προσέγγισης που σίγουρα θα χρησιμοποιήσω στο μέλλον. Με λίγα λόγια είναι ένα βιβλίο για μια ζωή!!! 

Χρυσάνθη Γούσιου

  
● Από τα βιβλία που δεν κοσμούν τη βιβλιοθήκη κάθε σπιτιού, αλλά είναι εργαλεία δουλειάς, εσωτερικής, ανανέωσης σκέψεων, αυτοβελτίωσης… Πόσες φορές δεν έψαξα να βρω απαντήσεις σε ερωτήματα δικά μου, αλλά και φίλων. Πόσες φορές δεν είπα κλείνοντάς το "σ’ ευχαριστώ Ιάκωβε!" Αναμένουμε σαφώς το 2ο σου βιβλίο. Ιδιαίτερα τώρα που οι καιροί είναι δυσκολότεροι και απαιτούν συνοχή και προσεκτικά βήματα και τέτοια βιβλία είναι ανάσα ζωής. 

Ανδρέας Ιατρίδης

● Ο Ιάκωβος είναι ένα κομμάτι του παζλ της οικογενειακής μου ζωής. Του κομματιού που συνθέτοντάς το δίπλα στα άλλα, τα συμπληρώνει, τα αναδεικνύει και τα τονίζει… και δύναμη, ελπίδα και χαρά σού δίνει να το συνεχίσεις. Διαβάζοντας την εισαγωγή και μόνο του συγγράμματός του, είπα ότι θα μπορούσε να είναι από τους καλύτερους μου φίλους. Να είναι γερός. Ιωάννης Δάφνης
● Θέλω να εκφράσω τα συγχαρητήριά μου! Χαίρομαι που έχουμε αυτό το βιβλίο από τον άνθρωπο-γιατρό κ. Μαρτίδη. Μας βοηθάει με τις γνώσεις του και τις εμπειρίες του! Είναι τόσο ευκολοδιάβαστο!!!!!! Τον αισθάνθηκα δίπλα μου όταν, διαβάζοντάς το, ανακάλυπτα τον εαυτό μου μέσα στις σελίδες του… Θα μου είναι χρήσιμο πολλές φορές! Εύχομαι να έχει την αποδοχή που του αξίζει. Καλοτάξιδο!!!!! 

Καλλιόπη Παυλίδου

● Το βιβλίο του κυρίου Μαρτίδη είναι μια αξιολογότατη προσπάθεια, του ιδίου, να βοηθήσει όλους όσους δεν έχουν την ευκαιρία να συναντηθούν και να συνομιλήσουν μαζί του. Είναι δώρο αγάπης, του εξαιρετικού αυτού ανθρώπου, προς όλους εμάς που καθημερινά νιώθουμε δέσμιοι της ύπαρξης μας και επιθυμούμε ψυχική ηρεμία και ισορροπία. Με γλώσσα άμεση και κατανοητή μας χαρίζει απλόχερα αγάπη. Αγάπη πρώτα από όλα για τον εαυτό μας και κατ’ επέκταση για τους γύρω μας. Η ανάγνωση του βιβλίου γεννά αισιοδοξία και λαχτάρα να απολαύσουμε τη ζωή διορθώνοντας λάθη και προλαβαίνοντας τυχόν καινούρια! Συγχαρητήρια για το ανθρώπινο αυτό βιβλίο! 

Μαρία Γαλοπούλου

ΒΙΒΛΙΟ: ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ
Κριτικές αναγνωστών για το βιβλίο:
​●

 Τα ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ σου ανοίγουν πολλά παράθυρα στην ψυχή σου. Άλλες φορές αντικρίζεις ουράνια τόξα κι άλλες φορές αλλεπάλληλους κεραυνούς. Είναι πολύ ωραίο να ξεφεύγεις επιστρέφοντας στα δικά σου. Κάνεις την αυτοκριτική σου και αναδύεται από μέσα σου απίστευτη αισιοδοξία γιατί μπορείς να διορθώσεις τυχόν παραλείψεις και λάθη. Χαίρεσαι, όταν συνειδητά βάζεις σωστές προτεραιότητες. Μου έκανε εντύπωση πως ένα επιστημονικό βιβλίο είναι τόσο λογοτεχνικό!

Το εξώφυλλο παραπέμπει σε μπουγάδα. Αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουμε, ξεχωρίζουμε τα λευκά από τα σκούρα της ζωής μας και των σχέσεων μας και προχωράμε! Είναι μαγικό να βρίσκεις σ’ ένα επιστημονικό βιβλίο λύχνους για να φωτίσεις την ψυχή σου, ανακαλύπτοντας τον αυθεντικό σου εαυτό και μετά να φωτίζεις το δρόμο σου όταν αυτός σκοτεινιάζει. Ευχαριστώ που ταξίδεψα και πήρα στην επιστροφή τα καλύτερα αναμνηστικά! Τα έχω τοποθετήσει όχι στο πιο ψηλό ράφι της ψυχής μου αλλά στο πιο κοντινό για να τα «ξεσκονίζω» συχνά.

​Ευχαριστώ τον συγγραφέα για την κατάθεση της επιστημονικής του εμπειρίας αλλά και της ψυχής του. Καλό ταξίδι συνοδοιπόροι μου! 

ΦΩΤΕΙΝΗ ΚΟΥΝΙΟΥ​

● 

Πολύ ζωηρό το βιβλίο σου Ιάκωβε, δεν κάθεται ήσυχο ούτε λεπτό στο ράφι της βιβλιοθήκης! Σχεδόν δυο μήνες τώρα με ακολουθεί… Πάντα τρυπώνει στην τσάντα μου, στις συζητήσεις με τους φίλους και τους γνωστούς με σκοπό να επικοινωνήσει με τους αναγνώστες τους αλλά και τους ανθρώπους που γυρεύουν ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ… τελικά τα ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙ!!! Το πρώτο σου βιβλίο το αγάπησα – το αγάπησα πολύ μα αυτό θαρρώ πως το αγαπώ διαφορετικά! Καθημερινά ολοένα και περισσότερο το αγαπώ και το κουβαλώ στον λογισμό μου. Ένα βιβλίο γεμάτο με αλήθειες, με σοφία, με αγάπη!!! Ένα βιβλίο που αν το διαβάσεις προσεκτικά δεν θα χρειαστεί να κάνεις τον ντεντέκτιβ στην ζωή σου για να λύσεις τα θέματα σου και να φωτίσεις τα σκοτεινά ανέπαφα σημεία των σχέσεων. Ένα βιβλίο που αν το Δ Ι Α Β Α Σ Ε Ι Σ θα βοηθήσεις τον εαυτό σου, τους φίλους, τους γνωστούς…! Ένα βιβλίο που σου μαθαίνει Ν’ ΆΓΑΠΑΣ με όλες τις αισθήσεις και με όλες τις αντιξοότητες! Κατά την ταπεινή μου γνώμη θα πρέπει να υπάρχει σε κάθε σπίτι! Εύχομαι να αγαπηθεί και να εγκατασταθεί σε πολλές ψυχές γιατί οι καρδιές και τα μυαλά χρειάζονται «τροφή» για ν’ αποδώσουν ΚΑΡΠΟΥΣ!!! Εύχομαι να αγαπηθεί πολύ από το αναγνωστικό κοινό γιατί το ΑΞΙΖΕΙ!!!

Δήμητρα Πυργελή

●

 Φωτισμός της ανεπαίσθητης λεπτομέρειας στην καθημερινότητά μας. Μιας λεπτομέρειας που διαμορφώνει την ιστορία της ζωής μας. Επιτομή μιας μέρας του βίου μας. Ανάλυση εαυτών και αλλήλων που όλοι μέσα μας έχουμε καταγεγραμμένη, αλλά όχι διατυπωμένη. Όλοι βρίσκουμε τον εαυτό μας σ’ αυτό το βιβλίο: τα λάθη μας, τις απογοητεύσεις, τα όνειρά μας, τις διαψεύσεις μας, τον διαφορετικό δρόμο, τη στάση προς τον φίλο, τον/την σύζυγο. Μέσα από τρυφερά κείμενα, βγαλμένα από έναν άνθρωπο με πολλή αγάπη και αλήθεια για τον άνθρωπο! Μια ειλικρινής και όμορφη δουλειά!

Χαράλαμπος Ανδρεάδης

● 

Όταν διαβάσεις τα «μυστικά των άλλων» καταλαβαίνεις πως δεν είναι ούτε μυστικά, ούτε των άλλων. Είναι τα δικά σου προβλήματα, του φίλου σου, του διπλανού σου, του απέναντι, όλων. Βλέπεις πως υπάρχει λύση, και είναι απλή, και είναι δίπλα σου, αρκεί μια μικρή προσπάθεια μια απόφαση. Σ’ ευχαριστούμε Ιάκωβε που μας δίνεις το τιμόνι για να μην είμαστε ναυαγοί στο καράβι της ζωής μας, αλλά να του δίνουμε την ρότα που εμείς θέλουμε.

ΜΑΓΔΑ ΚΟΡΟΣΟΓΛΟΥ

● 

Το βιβλίο «Τα μυστικά των άλλων» φέρνει στην επιφάνεια προσωπικά μυστικά του καθενός μέσα από ιστορίες των άλλων. Δίνει τρόπους και λύσεις πως να εξελίσσει κανείς τη σχέση μέσα στον γάμο, απαλλασσόμενος από τα δυσλειτουργικά στοιχεία της γονεϊκής οικογένειας. Να ανακαλύψει και να αποκαλύψει τον αληθή του εαυτό, να συμφιλιωθεί με τις σκοτεινές πλευρές του εαυτού του, να αποδεχθεί κανείς τον άλλον όπως είναι. Να ζει κανείς με ουσιαστικό νόημα, αλληλεπιδρώντας γνωστικά, οσμωτικά, ώστε να αναδεικνύει τα φωτεινά στοιχεία της προσωπικότητας του άλλου. Ο καθένας έχει τη δυνατότητα να μη δεσμεύεται από τις αναπηρίες του και από το όποιο παρελθόν του. Είναι σημαντικό να μάθει να ερμηνεύει ευέλικτα και έντιμα την πραγματικότητα, ώστε η χαρά και η ευτυχία να είναι συνειδητή επιλογή και στάση ζωής. Το βιβλίο προτρέπει να αποκτήσει κανείς το πάθος της όντως ζωής.

Μαρία Χατζηαβραμίδου.

ΒΙΒΛΙΟ: ΠΛΑΘΟΝΤΑΣ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ
Κριτικές αναγνωστών για το βιβλίο:

● Πρόκειται για ένα βιβλίο που εισάγει με τον πιο κατανοητό, τον πιο εύληπτο τρόπο, τον γονιό στην κατανόηση τόσο του παιδιού του όσο και του γονεϊκού του ρόλου. Τίποτε δεν είναι αυτονόητο κι αυτό το ξέρει ο Μαρτίδης. Χωρίς επίδειξη, αλλά με βαθιά γνώση, καθοδηγεί αλλά και απενοχοποιεί πατεράδες και μητέρες, λέγοντας πως ο τέλειος γονέας δεν γεννήθηκε ακόμα. Μακάρι να το διαβάσουν οι ενδιαφερόμενοι, ώστε να αμβλύνουν τις απαιτήσεις τους και να οξύνουν την αγαπητική τους στάση. Ηρακλής Χατζηιωαννίδης.

● Το βιβλίο είναι υπέροχο! Πρέπει να το διαβάσουν όλοι: γονείς, εκπαιδευτικοί και όχι μόνο. Ξεκίνησα να το διαβάζω ως γονιός και εκπαιδευτικός και εν τέλει έκανα ένα ταξίδι πίσω στην παιδική μου ηλικία, συνάντησα μέσα σε αυτό φίλους παλιούς, γνωστούς και συγγενείς, τον ίδιο μου τον εαυτό! Απίστευτο… Χρύσα Σιρλώπη.

● Μοναδικό στο είδος του! Πόσο θα’θελα να το χα διαβάσει τριάντα χρόνια νωρίτερα!… Ελπίζω τα παιδιά μου να το διαβάσουν έγκαιρα. Πολύ χρήσιμο και για τους υποψήφιους αλλά και για τους «παλιούς» γονείς! Όπως καθετί που μας βοηθάει στο να γινόμαστε καλύτεροι… ΑΡΙΣΤΕΑ ΣΑΡΙΔΟΥ.

● Πολύ αξιόλογη δουλειά και αυτή του Ιάκωβου Μαρτίδη! Ένα καταπληκτικό βιβλίο, ευχάριστο, εύχρηστο, κατανοητό και ένας πολύτιμος βοηθός και σύμβουλος για όλους τους γονείς!!! Κατερίνα Νούσιου.

● Διαβάζοντας το βιβλίο είναι σαν να συζητάς με τον ίδιο σου τον εαυτό και συνάμα με τον ίδιο τον συγγραφέα. Με αμεσότητα και ευαισθησία ο Ιάκωβος Μαρτίδης αγκαλιάζει κάθε κομμάτι της ανθρώπινης ζωής. Πιστεύω ακράδαντα ότι είναι ένα βιβλίο που θα βρίσκεται πάντα δίπλα μας, ωσάν χέρι βοηθείας, και πολύτιμος «οδηγός» από το Α έως το Ω! ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΔΑΓΚΟΥ.

● Υπέροχο και πολύ βοηθητικό βιβλίο! Με άμεσο και κατανοητό τρόπο καταπιάνεται με θέματα που αφορούν όλους μας, είτε ανησυχίες και άγχη που έχουμε ως (μελλοντικοί) γονείς είτε βιώματα που είχαμε ως παιδιά. Κορίνα Ψιστάκη.

ΒΙΒΛΙΟ: «Το μήλο πάνω από τη μηλιά» του Ιάκωβου Θ. Μαρτίδη
«Γονιός από το Α ως το Ω»
Κριτική:  Όλγα Μούσιου Μυλωνά, Σχολική Σύμβουλος Π.Ε. Φλώρινας

«Είναι ωραίο να βλέπετε τα παιδιά σας να χαμογελάνε. 
Είναι ακόμη πιο ωραίο να ξέρετε ότι εσείς είστε η αιτία.» 
(σελ. 312)

Το πρόσφατο βιβλίο του Ιάκωβου Μαρτίδη, «Το μήλο πάνω από τη μηλιά», των εκδόσεων «Αρμός» (2018), είναι ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον «αλφαβητάρι» κι ένας πολύ χρήσιμος οδηγός  για το πώς μπορεί να γίνει κάποιος «καταπληκτικός» γονιός.

​​​​​​​Μέσα σε ένα πλήθος πονημάτων που πραγματεύονται διαστάσεις της γονεϊκής ιδιότητας και τις σχέσεις παιδιών και γονέων, το βιβλίο αυτό διεκδικεί σθεναρά και επάξια μια περίοπτη θέση για πολλούς και σημαντικούς λόγους.

Καταρχήν, η πολύ εύστοχη σημειολογία του τίτλου, «Το μήλο πάνω από τη μηλιά», σε συνδυασμό με την εικονογράφηση στο εξώφυλλο ενός μικρού γελαστού παιδιού με αντρική γραβάτα και μεγάλου μεγέθους παπούτσια, μας παραπέμπει αμέσως στη φιλοσοφία και στην πεμπτουσία του νοήματος που εμπεριέχει. Μας εκπέμπει το μήνυμα της ανατροπή των νόμων της βαρύτητας, αλλά και της μονοσήμαντης γραμμικής αιτιότητας των φυσικών φαινομένων, εφόσον στις ανθρώπινες σχέσεις επικρατεί η «νομολογία» του συναισθηματικού μας κόσμου, όπου οι φυσικοί κανόνες καταλύονται και λειτουργούν οι φυγόκεντρες εξωστρεφείς δυνάμεις της καρδιάς. Το «μήλο», το παιδί μας, αν φροντιστεί κατάλληλα κι αν βοηθηθεί να αποκτήσει δυναμική, θα ξεπεράσει τη «μηλιά», τον γονιό του, και θα ακολουθήσει μια τροχιά εξέλιξης με γεωμετρική πρόοδο. 

Ένας τίτλος που αμέσως μας υπογραμμίζει ότι ακόμα κι οι βαθύτερες εγωιστικές μας επιθυμίες, όπως της υπεροχής έναντι των άλλων και της διάκρισης, καταστρατηγούνται με ευκολία στην περίπτωση που πρόκειται για το παιδί μας. Ίσως για κανένα άλλο πρόσωπο δεν θα χαρούμε τόσο, όταν μας ξεπεράσει σε επιτεύγματα και δεξιότητες, όσο για το παιδί μας.

Κι εντέλει είναι ένας ευρηματικός τίτλος, που προοικονομεί γλαφυρά το περιεχόμενο του βιβλίου και μας δημιουργεί εξαρχής θετικά συναισθήματα και την ανάγκη να εξερευνήσουμε τους τρόπους και τα «μυστικά» της οικοδόμησης μιας ευτυχισμένης και πετυχημένης σχέσης με το παιδί μας.

Επίσης, τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του βιβλίου, το μέγεθός του (322 σελίδες), το καλαίσθητο και ήπιο χρωματικά εξώφυλλο, και το όλο του στήσιμο, το καθιστούν ελκυστικό, προκλητικό και οικείο, ενώ τα φύλλα για σημειώσεις στο τέλος σε προκαλούν να κρατήσεις τις προσωπικές σου απορίες, ενστάσεις, τα σημαντικά, κ.λπ.

Τα αφηγηματικά χαρακτηριστικά του βιβλίου

Η γλώσσα του έμπειρου συγγραφέα γίνεται εύκολα αντιληπτή από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου. Είναι μια ρέουσα, στρωτή γλώσσα, με «εύηχα, μουσικά ελληνικά», που σε προσελκύουν και η ανάγνωση κυλάει «σαν το νερό στο αυλάκι». Εξαιρετικά καλογραμμένο, με έναν ρεόντα αφηγηματικό τρόπο, που αποφεύγει συστηματικά τους επιστημονικούς όρους και τις αναφορές στις θεωρίες, κι έτσι «μυθιστοριοποιεί» τις επιστημονικές του προτάσεις και όλο το έγκυρο επιστημονικά περιεχόμενο του βιβλίου του.

Ο Ιάκωβος Μαρτίδης στο «μήλο πάνω από τη μηλιά», χωρίς να χάνει στο ελάχιστο τον επιστημονικό του προσανατολισμό, κατορθώνει να γράψει ένα βιβλίο υψηλού κύρους με αναπλαισιωμένη επιστημονική γνώση, με συνειδητή αποφυγή της ορολογίας και των βιβλιογραφικών αναφορών απλοποιώντας, αλλά όχι απλουστεύοντας, το περιεχόμενό του, ώστε να γίνεται εύκολα αναγνώσιμο και κατανοητό από όλους. Κι αυτό συνιστά, επίσης, ιδιαίτερη «τέχνη», δηλαδή το να μπορείς να προσφέρεις επιστημονικά συμπεράσματα κι ερευνητικά πορίσματα με ευχάριστο κι εύληπτο τρόπο.

Η αρχιτεκτονική, η όλη δομή και η συγκρότηση του βιβλίου αντανακλά τη φιλοσοφία και την οργανωτική δομή της σκέψης του συγγραφέα, που ξεδιπλώνει στο υφαντό της αφήγησής του την πορεία ολόκληρης της ζωής μας με υφάδι τις πιο σημαντικές σχέσεις μας και με στημόνι την επιστημονική δεοντολογία και τη βιοθεωρία του υφαίνει το κείμενό του «παραμυθιακά» και υποστηρικτικά. Χρησιμοποιώντας στοιχεία προφορικότητας εγκιβωτίζει το περιεχόμενο του σε ένα αφηγηματικό πλαίσιο, που του δίνει ένα ξεχωριστό στίγμα. 

Η επινόηση με το Αλφαβητάρι του «καταπληκτικού» γονιού είναι εξαιρετικά ευφυής, γιατί είναι μια στρατηγική εννοιολογικής οριοθέτησης ενός χαώδους έτσι κι αλλιώς θέματος, που ο εγκιβωτισμός του σε μια συγκεκριμένη αλφαβητική κλίμακα το καθιστά πιο προσιτό, πιο οικείο, εφόσον όλοι έχουμε γνώση του αλφαβήτου της γλώσσας μας, και, παράλληλα, συνιστά μια τεχνική απομνημόνευσης που το κάνει πολύ χρηστικό, σύμφωνα με τον σύγχρονο τρόπο γραφής των «tips». Και βέβαια, η επιλογή των σημαντικών χαρακτηριστικών ενός «καταπληκτικού» γονιού κι η αντιστοίχιση τους με τα γράμματα της αλφαβήτου είναι πολύ επιτυχής.

Ο λόγος του συμπληρώνεται με εύστοχα παραδείγματα, σοφά επιλεγμένα ώστε να γίνει ακόμα πιο σαφής και ζωντανή η αφηγηματική επιλογή της γραφής. Η χρήση παροιμιών («το αγώγι ξυπνάει τον αγωγιάτη»), ποιημάτων και στίχων, γίνεται παρενθετικά και με μέτρο, ώστε να συνεγείρει το θυμικό και να εμπλουτίσει το κείμενο και το περιεχόμενό του με αποστάγματα της λογοτεχνίας. 

Αυτό που κάνει ένα βιβλίο να ξεχωρίζει από τα άλλα είναι ο τρόπος της γραφής του, αυτό που ονομάζουμε συγγραφικό ύφος. Το ύφος του Ιάκωβου Μαρτίδη είναι άλλοτε λιτό αφηγηματικό κι άλλοτε γλαφυρό κι αναλυτικό, κάποιες φορές προτρεπτικό, χωρίς όμως να γίνεται διδακτικό κι αφοριστικό. Ο συγγραφέας «παίζει» με τις λέξεις… με το στερητικό «άλφα» της υπονόμευσης… και τις κτητικές αντωνυμίες της ιδιοκτησιακής αντίληψης των γονέων για τα παιδιά τους, ενώ όλες οι γλωσσικές και υφολογικές επιλογές του υποδηλώνουν έντονη συναισθηματική θέρμη.

Το περιεχόμενο και οι θεματικές του βιβλίου

Ο γονεϊκός ρόλος, ο δυσκολότερος κι ίσως ο σημαντικότερος της ζωής μας, είναι εξαιρετικά πολυδιάστατος και απαιτητικός κι έτσι a priori η θεματική του βιβλίου είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και συναρπαστική. Καλύπτει ένα μεγάλο μέρος του φάσματος των θεμάτων διαπαιδαγώγησης που απασχολούν τους γονείς σε σχέση με την ανατροφή των παιδιών τους. Είναι γεμάτο χρήσιμες, πρακτικές συμβουλές, που απαντούν σε ένα πλήθος ερωτημάτων γύρω από το θέμα. Και μπορούν να δώσουν θαυμάσιες ιδέες στους γονείς να επινοήσουν κι οι ίδιοι τις δικές τους τεχνικές και στρατηγικές για να διαχειριστούν την καθημερινότητα στην οικογένεια. 

Δεν είναι μια συλλογή συνταγών, γιατί «συνταγές» δεν υπάρχουν στην παιδαγωγική, είναι το απόσταγμα βαθιάς ωριμότητας, γνώσης και εμβάθυνσης στα θέματα, που μπορεί να γίνει χρήσιμο σε όλους. Είναι μια ολιστική προσέγγιση της οικογενειακής ανατροφής, καθόσον το πλέγμα των σχέσεων όλων των μελών της οικογένειας, που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους προς όλες τις κατευθύνσεις, δημιουργεί μια πολύπλοκη δυναμική επιρροή προς όλους. 

Σημαντικό χαρακτηριστικό του βιβλίου του Ιάκωβου Μαρτίδη είναι ότι η εμπειρία και το βίωμα του γονεϊκού ρόλου αντιμετωπίζονται μέσα από μια δημιουργική αντίληψη της αλληλεπίδρασης και της αμοιβαίας ανάπτυξης. Η σχέση γονιού και παιδιού γίνεται ορατή ως διαδικασία αμοιβαίας και δυναμικής μάθησης και κατανόησης. Ως όσμωση δυο διαφορετικών κόσμων που έρχονται σε μια διαδραστική επαφή και εξελίσσονται  μαζί. Μια διαδικασία κατά την οποία οι γονείς αντιλαμβάνονται το ρόλο τους, ως μια πρόκληση για προσωπική ωρίμανση, μέσα από την ανταλλαγή ιδεών, συναισθημάτων και εμπειριών, που αναδύονται στη σχέση τους με το παιδί και μετεξελίσσονται μέσα στη δυναμική εμπειρία της κοινωνικής προσαρμογής, της δημιουργικής ωρίμανσης και της εξέλιξης των παιδιών.

«Μεγαλώνω δεν σημαίνει προσθέτω χρόνια στην πλάτη μου… σημαίνει γίνομαι γλυκύτερος άνθρωπος, πιο υπεύθυνος, πιο αποτελεσματικός, ώριμος, σοφός.» σ. 98. Η σχέση του γονιού με το παιδί μπορεί να είναι μια ευχάριστη αλληλεπίδραση, αμοιβαίας γνωριμίας και ανταλλαγής εμπειριών αυτοεκπλήρωσης και ωρίμανσης και των δυο. Ο γονιός ανακαλύπτει τον εαυτό του ξανά, αναστοχάζεται την εμπειρία του κι αναβαπτίζεται στην νέα κατάσταση. Το παιδί γίνεται μια ολοκληρωμένη οντότητα, με ανάγκες, δυνατότητες και αδυναμίες, οι οποίες νοηματοδοτούνται και αποκτούν την δική τους αξία και δυναμική, μέσα στη σχέση με το γονιό και την υπόλοιπη οικογένεια.

Με τον τρόπο αυτόν, ο γονεϊκός ρόλος και η οικογενειακή ζωή μετεξελίσσονται σε μια δημιουργική εμπειρία συνύπαρξης και αμοιβαίας μάθησης για όλους. Μια διαδικασία αλληλεπίδρασης και ωρίμανσης των παιδιών, εφόσον η συναισθηματική έκφραση και η κάλυψη των αναγκών τους με σεβασμό και αποδοχή προκύπτει από τη συμμετοχή τους σε ένα πλέγμα δημιουργικών ισότιμων σχέσεων αγάπης και όχι μέσα από ψυχρές τεχνικές επιβολής και καθοδήγησης.

Ο συγγραφέας περιγράφει τα βασικά χαρακτηριστικά της  γονεϊκής συμπεριφοράς, όπως είναι η παροχή βασικής φροντίδας, η ασφάλεια, η θετική συναισθηματική έκφραση και ζεστασιά, η παροχή κατάλληλων ερεθισμάτων, η σταθερότητα και η προβλεψιμότητα, η καθοδήγηση και η οριοθέτηση. Τονίζει τη σημασία της πρώιμης παρέμβασης και της «ασφαλούς προσκόλλησης» στην βρεφική ηλικία και την αξία της άμεσης εκπλήρωσης των αναγκών του βρέφους, που δημιουργεί την πρώτη βασική εμπιστοσύνη κι ευαρέσκεια για τον εξωτερικό κόσμο.

Αναφέρει ότι ο κάθε γονιός έχει το δικό του, προσωπικό στυλ διαπαιδαγώγησης κι ότι ανάμεσα στην ανεξέλεγκτη επιτρεπτικότητα και την αυταρχική αποτρεπτικότητα υπάρχει η χρυσή τομή της εσωτερικευμένης πειθαρχίας, ενώ απαιτείται να υπάρχουν σταθερά όρια στη συμπεριφορά του παιδιού και να γίνεται η διάκριση των αδήριτων αναγκών του από τις υπερβολικές απαιτήσεις κι επιθυμίες του.

Επίσης, περιγράφει εμφατικά τη μεγάλη σημασία του προσωπικού παραδείγματος στην ανατροφή των παιδιών, όπου οι πράξεις μας είτε επιβεβαιώνουν είτε ακυρώνουν τα λόγια και τις προτροπές μας, τη σπουδαιότητα του επαίνου και της επιβράβευσης και επιβεβαιώνει τη σημασία της γενναιοδωρίας του κοινού χρόνου, του δημιουργικού «μαζί», που είναι η πεμπτουσία των ανθρώπινων σχέσεων, την αξία της ποιοτικής ανταπόκρισης των γονιών στα καλέσματα του παιδιού, τη σημασία της αγκαλιάς και της σωστής διαχείρισης της επικοινωνίας, με το ανάλογο ύφος, με τον κατάλληλο τόνο και έκφραση. «Η ποιότητα των ανθρώπινων σχέσεων είναι ο πλούτος μας» (σ. 20). 

Περιγράφει τον ρόλο της μητέρας ως διαμεσολαβητή του παιδιού με τον κόσμο, το πέρασμα από τη συμβιωτική σχέση, όπου το παιδί είναι «συγχωνευμένο» με τη μητέρα, στην χειραφέτηση, αλλά και τον καθοριστικό ρόλο του πατέρα στην ανατροφή των παιδιών.

Κάνει εύστοχες αναφορές για τα «χαρισματικά» παιδιά, για τα κακομαθημένα και απείθαρχα, για τα ντροπαλά, για τα υιοθετημένα παιδιά, αλλά και για το χάσμα των γενεών, το σύνδρομο της «άδειας φωλιάς» και τις συνέπειες που έχουν τα ψυχολογικά ελλείμματα των γονιών στα παιδιά τους.

Τέλος, χτυπάει το καμπανάκι του κινδύνου στην απώλεια της ισορροπίας, όπου η αγάπη του γονιού μπορεί να μετατραπεί σε προσκόλληση στο παιδί, σε υπερπροστασία, σε συμπλέγματα όπως «της Ηλέκτρας» και «του Οιδίποδα», σε υστερόβουλες κι ιδιοτελείς «αυτοθυσίες», σε υπερβολική προβολή προσωπικών προσδοκιών στα παιδιά μας, σε άδικη σύγκριση, σε διακρίσεις, ετεροβαρείς συμπεριφορές και εύνοιες μεταξύ των παιδιών μας, κι αναφέρεται σε ατελέσφορες πρακτικές πειθαρχίας («το καρεκλάκι της σκέψης») και  στην αδόκητη αναπαραγωγή της βίας μέσα από τη βίαιη συμπεριφορά των γονέων. 
​​​​​​​

Η «σφραγίδα» του βιβλίου

Διττή η χρηστική αξία του βιβλίου: από τη μια μας υποκινεί και μας προτρέπει να βελτιωθούμε ως γονείς κι από την άλλη μας «ψυχαναλύει» και μας διευκολύνει να «λύσουμε» κόμπους του παρελθόντος από τα παιδικά κι εφηβικά μας χρόνια και να εντοπίσουμε «τραύματα» της παιδικής ηλικίας που μας ακολουθούν κι επηρεάζουν την ενήλικη ζωή μας.

Πολλαπλό το όφελος από την ανάγνωση του βιβλίου… ασκεί επιρροές στη συμπεριφορά μας προς όλες τις κατευθύνσεις: προς τα παιδιά μας, προς τους γονείς και τους παππούδες μας, προς τους συζύγους και τα αδέρφια μας και, κυρίως, προς τον ίδιο μας τον εαυτό. Ξαναδιαβάζεται πολύ ευχάριστα και δημιουργικά.  Γιατί είναι έμπλεο νοημάτων και αξιών κι έτσι κάθε φορά ανακαλύπτεις κι άλλες πτυχές που σου είχαν διαφύγει… 

Και τέλος, η προοπτική του βιβλίου… Η επίγευση που μένει στον ουρανίσκο μας από το βιβλίου του Ιάκωβου Μαρτίδη είναι γλυκιά, αρωματική κι αισθαντική, σαν αυτή που αφήνει το γλυκόπιοτο κρασί. Τα θετικά μηνύματα ξεχειλίζουν από κάθε σελίδα… Σημαντικός λόγος που διαφοροποιεί θετικά το βιβλίο αυτό από άλλα παρόμοια είναι ότι «γλιστράει η ανάγνωση πάνω στην αγάπη… πάνω στα τρυφερά συναισθήματα που εκπέμπει…». Αυτή είναι η αίσθηση που αποκομίζει κανείς διαβάζοντάς το. Γιατί είναι ένα μυστικό μονοπάτι που μας οδηγεί να γίνουμε καλύτεροι  άνθρωποι, με ποιότητα συναισθημάτων, με ακτινοβολία χαράς και φως αισιοδοξίας…

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου

Οι περισσότεροι άνθρωποι αγωνιούμε με την ιδέα και μόνο του θανάτου.
Τα κρίσιμα όμως ερωτήματα  είναι άλλα: 

• Αν ζούμε και πώς ζούμε! 
• Υπάρχει μεράκι και αγάπη σε αυτά που κάνουμε;
• Νιώθουμε ευγνώμονες για όλα τα δώρα που μας δόθηκαν ή τα θεωρούμε δεδομένα και τα προσπερνάμε;
• Χαιρόμαστε αυτά που έχουμε ή γκρινιάζουμε για όλα αυτά που θα θέλαμε να έχουμε;
• Αναλαμβάνουμε την ευθύνη ή την προβάλλουμε στους άλλους;
• Πόση αλήθεια έχει η ζωή μας;
• Πόση ελευθερία  αντέχουμε; …

       
… Όταν κατανοήσουμε ότι η υπευθυνότητα και η ελευθερία είναι έννοιες αλληλένδετες,
όταν αρχίσουμε να αξιοποιούμε τις ευκαιρίες, που συνήθως  υπάρχουν ακόμα και στις δυσκολίες, όταν συνειδητοποιήσουμε ότι τίποτε δεν είναι αυτονόητο και δεδομένο και κατανοήσουμε ότι ο ένας έχει ανάγκη τον άλλον,
τότε ναι, υπάρχει ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο. 

Με το βιβλίο αυτό ο αναγνώστης συνειδητοποιεί τις ανεκμετάλλευτες εκπληκτικές δυνατότητες που έχουμε όλοι μας και κατανοεί ότι η αλλαγή στάσης ζωής είναι το κλειδί που μπορεί να αλλάξει ριζικά την καθημερινότητά μας, ώστε να ζήσουμε μια ζωή με ποιοτικές εμπειρίες και συν-κινήσεις…